Уьйдегилени барын да къыргъа чыгъарып, Петер, тизден туруп, дуа этмеге башлай. Сонг оьлюге багъып бурулуп: – Табита, тур! – дей. О да гёзлерин ача ва Петерни гёргенде, туруп, олтура.
Башлангъан ишлерибизни ахырына етишдирсин ва мен сагъа буюргъан кюйде, бары да шагьарларда Исагъа иман салгъанланы жыйынлары учун ёлбашчыларын белгилесин деп, сени Критде къойгъан эдим.