Мен егилген боюнсаны, Менден алып, оьзюгюз егилигиз. Мен сизин юрютейим. Неге тюгюл де, Мен юваш хасиятлыман, ачыкъ гёнгюллюмен, сиз де жанларыгъызгъа яллыкъ табарсыз.
Сыйлы Язывларда булай язылгъан: Оьзюмню барлыгъым булан ант этемен, – дей Раббибиз: гьар ким Мени алдымда тиз чёгежек ва гьар тилде Аллагьгъа макътавлар этилежек.
Бу дюньяда бизин барыбызны да аталарыбыз бар эди. Олар бизин такъсырлады ва биз де оланы гьюрметледик. Шо саялы биз кёклердеги ругь Атабызгъа нечик кёп тынгламагъа герекбиз! Шо тынглавлулукъ буса бизге яшав бере!