17 Шолай иман да, эгер де ону амалы ёкъ буса, о оьлгенге гьисаплыдыр.
Шолайлыкъда, уьч зат къала: иман, умут, сююв. Буланы да барындан да уллусу сююв.
Эгер мен бютюн малым мюлкюмню садагъагъа уьлешип, къаркъарамны отгъа салып яллатмагъа берсем, амма сюювюм болмаса, ондан магъа бир асув да ёкъдур.
Биз Иса Месигь булан бир бусакъ, не сюннет этмекликни, неде сюннет этмей къоймакълыкъны гьеч башгъалыгъы ёкъдур. Бары да затдан аслусу – сююп этилеген ишлеринде гёрюнеген имандыр.
Гьар заман Атабыз Аллагьгъа дуа этегенде, сиз гьар затны иманыгъыз ва сюювюгюз булан этегенни эсде сакълайбыз. Раббибиз Иса Месигьге сабурлукъ булан умут этегенигизни билебиз.
Таза юрекден гелеген сююв, герти намус ва гьакъ юрекли иман – бу буйрукъну мурады.
Гьей къардашларым, эгер бирев, иманым бар деп де айтып, яхшы амаллар этмей буса, ондан не пайда? Шолай иман ону къутгъармагъа болмас.
Шо саялы, ругьу болмагъан къаркъара оьлегени йимик, амалларсыз иман да оьлер.