Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк.
Шолайлыкъда, О башлап: «Я гюнагьлары учун этилеген къурбанланы, я савгъатланы, я отгъа салынып яндырылагъан къурбан гьайванланы, я башгъа къурбанланы къабул этмеге сюймединг ва Сени олагъа гьажатлы еринг ёкъ», – деп айтды. Шолар барысы да Къанунгъа гёре талап этиле буса да, О шолай айтды.
Шо авлетлер сандан ва къандан болгъангъа гёре, шолагъа ошап, О инсан болуп къалды. Оьзюню оьлюмюнден таба оьлюмге гьакимлик этегенни, демек иблисни ёкъ этмек учун ва сав оьмюрю оьлюмню къоркъувунда къулчулукъда болгъанланы азат этмек учун, О шо кюйде гелди.
Гьар бир баш дин къуллукъчу савгъатлар гелтирмек ва къурбан этмек учун белгилене. Шогъар гёре Баш дин къуллукъчу болгъан Иса да къурбан этмеге герек эди.