23 Иса гьаким адамны уьюне гелген заманда, зурнай согъагъанланы ва къавгъалайгъан халкъны гёрюп,
Олар майданда олтуруп: «Биз сизге зурнай сокъдукъ, сиз буса бийимедигиз, биз сизге мунглу йырлар йырладыкъ, сиз буса тююнюп йыламадыгъыз», – деп бир бирине къычырагъан яшлагъа ошайлар.
Павел тюпге тюшдю, огъар къапланып ятды ва ону къучакълап: – Кайгъырмагъыз, бу сав! – деди.
Петер олар булан бара. Гелгенде, ону оьрдеги уьйге алып баралар. Бары да тул къатынлар, Петерни къуршап алып, Табита оьзлер булан турагъанда тикген гёлеклени ва опуракъланы огъар гёрсетип йылайлар.
Йырлайгъанланы, къомуз согъагъанланы, балабан ва зурнай согъагъанланы сеслери сенде дагъы эшитилмежек, дагъы сенде саниятчылар болмажакъ, айланагъан тирменташланы къавгъасы да сенде дагъы эшитилмежек.