30 Олардан бираз ариде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан.
Сыйлы затланы итлеге бермегиз, олар уьстюгюзге чабып, сизин паралар. Жавгьарланы донгузланы алдына ташламагъыз, олар шоланы аякъ тюбюне салып таптар.
Олар: – Гьей Аллагьны Уланы, бизден не сюесен? Мунда бизге белгиленген болжалдан алда азап берме гелгенмисен? – деп къычыралар.
Жинлер Исагъа: – Бизин къувалай бусанг, шо сиривдеги донгузланы ичлерине гирме сама изну бер! – деп тилейлер.
Онда тав бетде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан.
Онда тав бетде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан. Жинлер де Исагъа оьзлеге донгузланы ичлерине гирмеге изну берсин деп тилейлер. Иса да изну бере.