1 Иса тавдан тюшгенде, Ону арты булан кёп халкъ бара.
Амма шону билип, Иса ондан гете. Ону арты булан кёп халкъ да гете. Иса авруйгъанланы барын да сав эте.
Ону янына бир кёп халкъ геле. Халкъ акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, сакъатланы, хыйлы оьзгелени де алып геле. Оланы Исаны алдында ятдырып салалар. Иса да оланы сав эте.
Ону артындан кёп адам да гете. Иса онда о адамланы сав эте.
Олар Еригьондан чыгъагъан заманда, Исаны арты булан кёп халкъ геле.
Галилеядан, Оншагьардан, Ерусалимден, Ягьудеядан, Ёрдан оьзенни ари янындан да кёп халкъ Ону артына тюше.
О дин алимлер йимик тюгюл, Аллагь берген гьакимлиги булангъы бир адам йимик уьйретген.
Айланасына кёп халкъ жыйылгъанын гёрюп, Иса якъчыларына кёлню бириси ягъына юзюп чыкъмакъны буюра.
Яман гён аврувлу бир адам, Огъар ювукълашып, тизден туруп: – Я Раббим! Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара.
Иса буса якъчылары да булан кёлге багъып бара. Галилеядан ва Ягьудеядан гелген кёп халкъ да Ону арты булан гете.
Буса да Исаны гьакъындагъы хабар бек яйыла. Огъар тынгламакъ ва оьзлени аврувларындан сав болмакъ учун, Ону янына оьтесиз кёп халкъ жыйылып гелмеге башлай.