Вёрегиз, бу гиччилерден бирине де сансымай къарамакъдан сакъ болугъуз! Сизге айтаман: оланы кёклердеги малайиклери Мени кёклердеги Атамны юзюн даим гёрюп туралар. [
Дагъы да сизге айтаман: эгер сизин арагъыздан экигиз тилемеге сюйген гьар затыгъызны гьакъында дюньяда разилешсегиз, не зат тилесегиз де, кёклердеги Атам ону кютежек.
Еси де огъар: «Яхшы, мени яхшы, инамлы къулум! Сен аз ишде магъа гьалал болдунг, мен де сагъа дагъы да уллу ишлер тапшурарман. Гел, есингни шатлыгъына ортакъчы бол», – дей.
Бираз ари тайып, О ерге де къапланып, булай дуа эте: – Атам! Эгер имканлы буса, Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун.
Эгер сени гёзюнг сени гюнагьгъа тарта буса, ону тюртюп чыгъарып къой! Эки де гёзюнг де булан жагьаннемге тюшмекден эсе, бир гёзюнг булан Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмек сагъа яхшыдыр.
Уьй еси туруп къапуну япгъанда, сиз къырдан туруп къапуну къакъмагъа башлап: «Я есим, ач бизге!» – деп айтажакъсыз. О буса сизге: «Сизин танымайман, сиз къайдансыз?» – деп соражакъ.
Бу дюньяны яшавлукъ къайдаларына къыйышма къарамагъыз. Гьакъылыгъызны янгырта туруп, Аллагь сизин алышдырсын. Шо заман сиз Аллагь сизден не сюегенни ва Огъар не зат яхшы, тизив ва тарыкъ экенни билме болажакъсыз.
Олар Аллагьны таныйбыз деп къычыралар, амма оьзлени ишлери булан олар Ону инкар этелер. Олар жиргенч, айтгъангъа тынгламайгъан ва гьеч бир яхшы ишге ярахсыз гишилер.
Уьстюн гелген де шолай акъ гийимлер гиежек. Яшав китабындан Мен ону атын бир заманда да бузуп тайдырмасман. Атамны ва Ону малайиклерини алдында о гишини атына мюкюрлюк этермен.