Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!
Олар Исаны янындан гетме айланагъан заманда, Петер Огъар: – Устаз, бизин мунда болмакълыгъыбыз не яхшыдыр! Бирин Сени учун, бирин Муса учун, бирин де Илияс учун уьч чатыр къурайыкъ, – дей. Шо заман не сёйлейгенин о оьзю де билмей.
Сыйлы Язывланы башгъа еринде: Шогъар гёре оланы арасындан чыгъып тайыгъыз ва олардан айрылыгъыз, – дей Раббибиз. Мурдар затлагъа бирине де тиймегиз, Мен де сизин къабул этежекмен.
Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.
Малайик ону тюпсюз къуюгъа ташлады. Минг йыл битгинче, о халкъланы дагъы алдатып болмасын деп, бегитип, уьстюне мюгьюр басды. Шондан сонг о бир аз замангъа эркин этилежек.