Олар Исагъа: – Булар не сёйлейгенни эшитемисен? – деп сорайлар. Иса да олагъа: – Эшитемен. Сиз бир заманда да Сыйлы Язывларда: «Сабийлени де, эмчек ичеген нарысталаны да авзу булан Сен Оьзюнге алгъыш гьазир этдинг», – деп язылгъанны охумагъанмысыз? – дей.
Иса олагъа булай дей: – Сиз Сыйлы Язывларда язылгъанны бир де охумагъанмысыз дагъы? Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады. Раббибиз этген шо ишни гёрмеге де гьайран чы!
Шо заман Иса огъар булай дей: – Ари тай Менден, иблис! «Раббибиз Аллагьгъа да сужда эт ва бир Огъар Оьзюне къуллукъ эт», – деп язылгъан Сыйлы Язывларда.
Шолай болгъанда, не бизин ата бабаларыбыз, не биз оьзюбюз гётерип болмагъан бу авур юкню, Исаны якъчыларыны уьстюне салып, сиз Аллагьны не учун сынап къарайсыз дагъы?