19 Иса олагъа: – Гелигиз! Мени артыма тюшюгюз! Мен сизин балыкъ тутагъанлар тюгюл, инсан тутагъанлар этермен, – дей.
Сонг Иса якъчыларына булай дей: – Ким Мени булан гелмеге сюе буса, оьзюню хыялларын гери урсун, хачын да гётерип, Мени артыма тюшсюн.
Иса огъар: – Эгер камил болма сюе бусанг, барып бары да мюлкюнгню сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.
Бир керен Галилея кёлню ягъасындан оьтюп барагъанда, Иса эки агъа инини – Петер деп де айтылагъан Симонну ва ону иниси Андрейни кёлге тор ташлай туруп гёре. Олар балыкъчылар болгъанлар.
Олар торларын да къоюп, шоссагьат Ону артына тюшелер.
Иса да огъар: – Гел! Мени артыма тюш! Оьлюлени оьзлер оьлюлер гёмсюнлер, – дей.
Иса ондан оьтюп барагъанда, ясакъ жыягъан ерде олтургъан Маттай деген бир адамны гёрюп, огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей. Маттай да туруп, Ону артына тюше.
Оьтюп барагъанда, Иса ясакъ жыягъан ерде олтургъан Алфайны уланы Левийни гёре ва огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей. О да туруп, Ону булан гете.
Шондан сонг Иса ондан гете. О ясакъ жыягъан ерде олтургъан Левий деген ясакъчыны гёре ва огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей.
Башгъа биревюне Иса: – Гел, Мени артыма тюш, – дей. – Я Раббим! Бир алдын уьйге барып, атамны гёмюп гелмеге изну бер, – дей о.
Эртенине Иса Галилеягъа бармагъа сюе. Филипни табып, огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей.
Ким Магъа къуллукъ этме сюе буса, артыма тюшсюн! Мен къайда болсам, къуллукъчум да шонда болар. Ким Магъа къуллукъ этсе, Атам да огъар гьюрмет этер.
– Эгер Мен гелгинче, о сав къалгъанны сюе бусам, о сагъа не аварадыр? Сен Мени артыма тюш! – дей Иса огъар.
Мен уьстюгюзге намус салмагъанлыгъым булан сиз разисиз. Сайки, гьиллачылыгъым булан оьзюме пайда учун сизин алдатгъанман дагъы.