Иса олагъа башгъа бир масал айта: – Аллагьны гьакимлиги бир къатынгиши уьч оьлчев унну ичине къошгъан бир увуч маягъа ошайдыр. Шо бары да хамурну гёпюрте.
эгер де адамлар товба этсе, Аллагь олардан гечежек. О гьакъда адамлагъа айтылма тарыкъ деп язылгъан. Мени атымдан Ерусалимден башлап бары да халкълагъа сиз шо гьакъда билдирме тарыкъсыз.
Бу сёзлени эшитген сонг, олар рагьатланалар. – Олай буса, товба этип, Аллагь ят халкълагъа да даимлик яшавну гёрме имканлыкъ берген экен, – деп, Аллагьгъа макътав этмеге башлайлар.
Аллагьдан гелген къайгъырыв товба этивге гелтире, о да оьз гезигинде къутгъарылывгъа себеп бола ва гьёкюнчлюкге гьеч ер къоймай. Бу дюньяны къайгъырыву буса оьлюмге элте.
Раббибиз къайтып гележекмен деген ваъдасын яшавгъа чыгъарма гечигип турмай. Буса да биревлер шону гечигив деп гьисаплайлар. О сизге бакъгъан якъда сабурлукъ эте, неге тюгюл де О биревню де ёкъ этилгенин сюймей. О бары да адамлар товба этгенин сюе.
Къайсы бийикликден тюшгенингни эсге ал! Товба эт ва башда этегенингни этип тур. Эгер сен товба этмесенг, Мен гелип, сени шамчырагъынгны еринден тайдырарман.