74 Петер буса: – О Адамны мен танымайман! – деп, ант этмеге башлай. Шоссагьат хораз къычырып йибере.
Чархын оьлтюрегенлерден, амма жанын оьлтюрюп болмайгъанлардан къоркъмагъыз. Янгыз жанын да, чархын да жагьаннемге салып ёкъ этмеге болагъан къудраты булангъы Аллагьдан къоркъугъуз!
– Гертисин сёйлеймен сизге: бу гече хораз къычыргъанча, сен Мени уьч керен инкар этежексен, – дей Иса огъар.
Бираздан сонг онда токътагъанлар гелип Петерге: – Гертилей де, сен де оланы бирисен чи, неге тюгюл сёйлейген кююнг билдирип къоя, – дей.
Петер: «Хораз къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен», – деп Иса айтгъан сёзлени эсине гелтире. Къыргъа чыгъып, гьынкъ этип йыламагъа башлай.
Бютюн халкъ: – Ону оьлюмю учун тёгюлген къан оьзюбюзню ва яшларыбызны уьстюнде къалсын! – деп жавап бере.
Шо заман Иса огъар: – Гертисин сёйлеймен сизге: бугюн, гьатта бу гече хораз эки керен къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен, – дей.
– Сен нени гьакъында сёйлейгенингни билмеймен ва англамайман, – деп инкар этип, Петер къабакъ тюпге багъып чыгъып гете. Шо заман хораз къычыра.
Тек Петер о адамгъа да: – Сен не айтагъанны мен англамайман, – дей. О сёйлеп турагъанда, шоссагьат хораз къычыра.
Петер янгыдан инкар эте. Шо вакъти хораз къычыра.
Тувма къардашларым учун, оьзюм Месигьден узакълашып, налатланмагъа рази болур эдим.
Раббибизни сюймейгенлеге налатлар болсун. «Мараната!»
Сюегенлеримни Мен такъсырлап тарбиялайман. Шогъар гёре гьаракатчылыкъ гёрсет ва товба эт.