18 О да булай дей: – Шагьаргъа паланкесни янына барып, огъар: «Устаз булай деди: Заманым ювукълашып тура, ягьуди Пасха байрамны якъчыларым да булан сени уьюнгде этемен», – деп айтыгъыз.
Эгер сизге гьеч ким бир зат сёйлесе: «Булар Раббибизге тарыкъ», – деп айтарсыз. Шо адам шоссагьат оланы берер.
Сизге: «Устазым!» – деп де айтмасынлар. Устазыгъыз бирдир – Месигьдир.
Сиз буса оьзюгюзге: «Муаллимим!» – деп айтдырмагъыз. Неге тюгюл де, сизин герти Муаллимигиз бирдир – Раббибиздир, сиз барыгъыз да къардашларсыздыр.
Якъчылары, Иса айтгъан кюйде этип, ягьуди Пасха ашны гьазирлейлер.
– Сиз эки гюнден сонг ягьуди Пасха байрам болажагъын ва Мен, Инсанны Уланы, хачгъа илинмек учун къолгъа берилежегимни билесиз.
Шоссагьат о Исагъа ювукълашып: – Салам, Устаз, – деп, Ону оьбе.
Иса шо сёзлени сёйлеп турагъанда, синагогну башчысы Яирни уьюнден адамлар гелип: – Сени къызынг оьлдю. Устазны негьакъ авара этмеге негер тарыкъдыр? – дейлер.
Мен гьар гюн сизин булан ибадатханада болуп турдум, сиз Магъа къол да узатмадыгъыз. Гьали буса сизин заманыгъыз, къарангылыкъны гьакимлиги гелген.
Бу сёзлени айтгъандан сонг, Марта, къызардашы Мариямны чакъырып, огъар яшыртгъын: – Устаз мунда. О сени чакъыра, – дей.
Иса олагъа булай жавап бере: – Аллагь Магъа, Инсанны Уланына, макътавлукъ береген заман гелди!
Бу иш ягьуди Пасха байрамны лап алдында бола. Иса, бу дюньяны къоюп, Атасыны янына гетме Оьзюне заман етишгенни биле. О бу дюньяда Оьзюнюки болгъанланы сюйген ва гьали де сюювю нечик дазусуз экенни гёрсетген.
Бу сёзлени сёйлеген сонг, кёкге багъып къарап, Иса булай дей: – Гьей Атам, Мени заманым гелди. Уланынг Сени макътавлу этсин учун, Сен де Уланынгны макътавлу эт.
– Мариям! – дей Иса огъар. Мариям да Огъар багъып ягьудиче: – Раббуни! – дей. (Бу да «Устаз» демекдир.)
Бу заман олар Ону тутмагъа къарайлар. Амма Огъар бирев де тийип болмай, неге тюгюл гьали де Ону белгиленген болжалы етишип битмеген болгъан.
– Мени заманым гьали де етишип битмеген, сизге буса гьар не заман да къыйыша.
Сиз байрамгъа оьзюгюз барыгъыз, Мен буса бу байрамгъа бармайман. Мени заманым гьали де етишип битмеген, – дей Иса олагъа.