42 Гьасили, айыкъ туругъуз! Раббигизни къайсы гюн гележегин билмейсиз.
О гюнню ва о сагьатны бирев де, гьатта кёклердеги малайиклер де, Оьзю Уланы да билмей, янгыз Атам биле.
Билип къоюгъуз, эгер уьй есине уручуну къачан гележеги белгили эди буса, о уручуну уьюне гирмеге къоймас эди.
Шо саялы сиз де гьазир болуп туругъуз. Инсанны Уланы сиз къаравулламайгъан бир заманда гелип къалажакъ.
Олар май сатып алмагъа гетгенде, гиев гелип къала. Гиевню къаршылама гьазир болгъан къызлар, ону булан той йыбавгъа барып, гирип эшиклени бегите.
Гьасили, айыкъ туругъуз, неге тюгюл сиз Инсанны Уланы гелеген я гюнню, я сагьатны билмейсиз.
– Сакъ болугъуз! Кеп чегив ва ичкичилик булан, яшавну къайгъылары булан юреклеригиз авурлашмасын. Шо гюн сизге хапарсыздан гелип къалмасын.
Айыкъ туругъуз! Болажакъ бары да балагьлардан къутулмагъа ва Инсанны Уланыны алдында токътамагъа гючюгюз етишсин учун, гьар заман дуа этип туругъуз.
Биз не вакъти яшайгъаныбызны билип, шолай этигиз. Юхудан уянмагъа заман болгъанны билигиз. Неге тюгюл де, къутгъарылмакълыгъыбыз биз башлап Исагъа иман салгъан замандан эсе гьали ювукъда.
Сакъ болугъуз, иманыгъызда къатты кюйде туругъуз, тартынмагъыз ва гючлю болугъуз!
Шогъар гёре, кёплер йимик, юхлап турмайыкъ. Айыкъ кюйде ва гьазир болуп туругъуз.
Узакъ къалмай бары да затгъа ахыр къобажакъ. Шо саялы да, дуа этме болмакъ учун, сав гьакъыллы кюйде ва айыкъ туругъуз.
Айыкъ ва сакъ туругъуз. Сизин душманыгъыз болгъан иблис къыдырып айлана, акъырагъан арслан йимик, кимни ашайым деп излеп тура.
Иса булай айтды: – Къара чы, уручу йимик гелип къаларман! Ялангъач чыгъып биябур болмасын учун, айыкъ туруп, опуракъларын сакълайгъанлар насиплилердир.