27 Яшмын гюнтувушда чыгъып, гюнбатышда да гёрюнегени йимик, Мени, Инсанны Уланыны, геливю де шолай болажакъ.
Мен, Инсанны Уланы, Атасыны макътавуну шавласында Ону малайиклери де булан гелип, шо заман гьар кимге ишлерине гёре бережекмен.
Гертисин сёйлеймен сизге: мунда токътагъанланы арасында Инсанны Уланы нечик гьакимлик этежегин гёрмей туруп оьлмежеклер бар.
Гьасили, эгер сизге: «Къарагъыз! Месигь дангылда», – деп айтса, онда бармагъыз. Яда: «О уьйню ичинде», – десе де, инанмагъыз.
Зайтун тавда янгыз олтуруп турагъанда, Исаны янына якъчылары гелелер. Олар: – Шо къачан болажагъын айт чы бизге. Сени гелмеклигингни де, ахыр заманны да гёрсетеген не аламат болажакъ? – деп сорайлар.
Нугьну заманында нечик болгъан буса, Инсанны Уланыны геливю де шолай болажакъ.
Сув алып, барын да ёкъ этгинче, олар бир затгъа да шекленмегенлер. Инсанны Уланы гелгенде де, шолай болажакъ.
Шо саялы сиз де гьазир болуп туругъуз. Инсанны Уланы сиз къаравулламайгъан бир заманда гелип къалажакъ.
Иса огъар: – Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей.
Сиз де чыдамлыкъ гёрсетигиз, юреклеригизни чыныкъдырыгъыз, неге тюгюл де Раббибизни къайтып геливю ювукъдадыр.
Олар: «Раббибизни ваъда этилген къайтып геливю къайдадыр дагъы? Ата бабаларыбыз оьлюп де гетди, яшав буса дюнья яратылгъандан берли кюю булан юрюп тура», – деп айтажакълар.