Муталимге оьз муаллими йимик, къулгъа да оьз еси йимик болмакълыкъ таманлыкъ эте. Эгер уьй есине Зензебил деп айта буса, уьюндегилеге не деп де айтмажакъмы?
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Бу адам, гече Исаны янына гелип, Огъар: – Устаз, биз Сени Аллагь Оьзюню ёлун гёрсетмек учун йибергенин билебиз. Неге тюгюл де, Аллагь оьзюне кёмек этмеген гиши Сен гёрсетеген аламатланы гёрсетип болмас эди, – дей.
Биз сизин иманыгъызгъа башчылыкъ этип турмайбыз чы. Иманыгъызда сиз къатты кюйде токътагъаныгъызны биз билебиз. Янгыз къуванчыгъыз учун биз сизин булан бирче загьмат тёгебиз.
Гьали буса о сени янгыз къулунг болуп къалмай, сююмлю къардашынг да дюр. О мени учун да бек аявлу. Къул гьисапда ва Раббибизге иман салгъан къардаш гьисапда о сени учун да дагъы да аявлу болажагъына мен инанаман.
Шо заман огъар сужда этмеге деп, аякъларыны алдында баш урдум. О буса магъа: – Шолай этме! Сен де, Исагъа гьалал къуллукъ этеген иман къардашларынг да йимик, мен де Аллагьны бир къуллукъчусуман. Аллагьгъа сужда эт! Аллагьны атындан сёйлемекни мурады Исаны гьакъында шагьатлыкъ этмекдир, – деп айтды.
Малайик буса магъа: – Вёре, шолай этме! Мен де, сени йимик, пайхаммар къардашларынг ва бу китапда язылгъан сёзлени кютегенлени барысы да йимик, Аллагьны бир къуллукъчусуман. Аллагьгъа сужда эт! – деп айтды.