42 – Месигьни гьакъында сиз не ойлашасыз? О кимни Уланыдыр? – деп сорай. Фарисейлер Огъар: – Давутну Наслусу, – деп жавап берелер.
Ибрагьимни наслусундан тувгъан Давутну наслусундан болгъан Исаны тайпа тухуму.
Къайыкъдагъы якъчылары буса: – Сен гертиден де Аллагьны Уланысан, – деп, ювугъуна барып, Исагъа сужда этелер.
Исаны алды ва арты булан барагъан халкъ: – Давутну Наслусуна гьосанна! Раббибизни аты булан гелегенге Аллагьны яхшылыгъы болсун! Кёклердеги Аллагьгъа гьосанна! – деп къычыра.
Иса олагъа булай дей: – Олай буса, Аллагьны Ругьуну таъсиринден Давут Огъар Рабби деп неге айтгъан? О булай сёйлеген чи:
Иса ондан къайтып гелегенде, Ону арты булан эки сокъур адам юрюй. Олар: – Гьей Давутну Наслусу Иса, бизге бир рагьму эт! – деп къычыралар.
– Устаз! Сен Аллагьны Уланысан, Сен Исрайылны пачасысан, – деп жавап бере Натанайыл Огъар.
– Мени Раббим, мени Аллагьым! – деп жавап бере Тома Огъар.
Янгы битими булангъы адамгъа не ягьудилени, не ягьуди тюгюллени, не сюннет этилгенни, не сюннет этилмегенни, не башгъа халкъны, не къыр адамны, не къулну, не азатны арасында башгъалыкъ ёкъдур. Месигь гьар затдыр ва гьар затдадыр.