1 Ерусалимге ювукълашып, Зайтун тавну къырыйындагъы Байтагия деген юртгъа гелген заманда, эки якъчысын алгъа йибере туруп,
Рагьму этип, Иса оланы гёзлерине тие. Шоссагьат сокъурлар гёреген болуп къалалар, олар да Исаны арты булан гетелер.
Иса олагъа булай дей: – Тувра къаршыгъыздагъы юртгъа барыгъыз. Онда байлангъан бир тиши эшекни, ону булан бир къодукъну табажакъсыз. Оланы чечип, Мени яныма гелтиригиз.
Зайтун тавда янгыз олтуруп турагъанда, Исаны янына якъчылары гелелер. Олар: – Шо къачан болажагъын айт чы бизге. Сени гелмеклигингни де, ахыр заманны да гёрсетеген не аламат болажакъ? – деп сорайлар.
Аллагьгъа макътав йыр йырлагъандан сонг, олар Зайтун тавгъа гетелер.
Иса Зайтун тавда, ибадатхананы къаршысында олтуруп турагъанда, Петер, Якъуб, Югьан ва Андрей Огъар айрыча:
Гюндюзлер Иса ибадатханада Аллагьны каламын англатып, гечелени буса ондан чыгъып, Зайтун Тавда оьтгерип тура.
Иса, уьйден чыгъып, гьар заман барагъан кюйде Зайтун Тавгъа бара. Ону арты булан якъчылары да бара.
Иса буса Зайтун тавгъа бара.
Сонг олар Ерусалимден бир чакъырымгъа ювукъ арекде ерлешген Зайтун тавдан къайтып Ерусалимге гелелер.