32 Иса токътап, оланы чакъырып: – Мен сизге не этгенни сюесиз? – деп сорай.
Иса огъар: – Сен не сюесен? – деп сорай. – Сен пача болгъанда, мени эки де уланым бири онг янынгда, бириси буса сол янынгда олтурмагъа изну бер, – дей къатын.
Халкъ урушуп, оланы тындырмагъа къарай. Амма олар: – Я Раббибиз! Сен бизге бир рагьму эт! Гьей Давутну Наслусу! – деп бирден бир бек къычыралар.
– Я Раббибиз! Биз гёрмеге сюебиз, – дейлер сокъурлар Огъар.
Шо саялы чакъырып артымдан гелген сонг, мен мунда бир сёзсюз гелдим. Гьали мен сизге сорайман: мени сиз не учун чакъырдыгъыз?
Гьеч бир затгъа да къайгъырмагъыз, тилеклеригизни дуаларыгъызда шюкюрлюк булан Аллагьгъа тапшуругъуз.