Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.
Олар Еригьонгъа гелелер. Иса якъчылары ва кёп халкъ да булан Еригьондан чыгъагъан заманда, Тимайны уланы Бартимай деген бир сокъур ёл ягъада олтуруп, садагъа тилей болгъан.
– Раббибизни Ругьу Мени уьстюмде, О Мени танглагъан. О Мени пакъырлагъа Сююнч Хабарны, есирлеге азатлыкъ, сокъурлагъа гёз ачыв гьакъда билдирмеге йиберген. О Мени азап чегегенлени азат этмеге,