15 – Я Раббим! Мени уланыма бир рагьму эт! Ону аврув тутагъаны бар, о бек азап чеге: о чакъ чакъда отгъа йыгъыла, сувгъа тюше.
Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.
Мен ону якъчыларынгны янына да алып гелген эдим, амма олар сав этип болмадылар.
Ону гьакъындагъы хабар бютюн Суриягъа яйыла. Исаны янына бары да зайыпланы, гьар тюрлю аврувлардан ва сыркъавлардан азап чегип турагъанланы, жинлилени, аврув тутагъанланы, санлары тербенмейген болгъанланы гелтирелер. Иса да оланы сав эте.
Халкъ Огъар тынгламакъ, оьзлени аврувларындан сав болмакъ учун гелген болгъан. Жинли адамлар да сав болгъанлар.
Шо ерни Огъар хыянатлыкъ этме айланагъан Ягьуда да таный болгъан, неге тюгюл Иса якъчылары булан онда чакъда чакъда бара болгъан.