4 Бу гьалиги яман, имансыз наслу аламат гёрмеге сюе! Огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес, – дей. Сонг Иса, оланы къоюп, ондан гете.
Оланы къоюгъуз! Олар сокъурланы башын тутгъан сокъурлар. Эгер сокъурну башын сокъур тутса, экевю де чунгургъа тюшюп гетер, – деп жавап бере Иса.
Исаны якъчылары кёлню бириси ягъына чыгъалар, экмеклени буса алмагъа унутуп къалалар.
Иса теренден кюстюнюп: – Неге бу гьалиги наслу Менден аламат гёрсетмекни талап эте? Гертисин сёйлеймен сизге: бу наслугъа аламат гёрсетилмес, – дей.
Шогъар гёре бу гюнагьлы ва имансыз наслуну алдында яшайгъан ким буса да бирев Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Атасыны макътавлугъунда сыйлы малайиклер булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар.
Ягьудилер огъар къаршы яман затланы сёйлемеге башлагъан заманда, Павел, опурагъыны уьстюндеги чангны силкип: – Башыгъызгъа къобажакъ балагьлагъа жаваплы оьзюгюзсюз! Мени намусум таза. Энни мен ят халкъланы янына бараман, – деп, олагъа арт берип гете.
Петер олагъа дагъы да бир кёп сёзлер булан бувара ва: – Оьзюгюзню бу пасат наслудан къутгъармагъа къарагъыз! – деп тилей.