25 Къатын буса, ювугъуна гелип: – Я Раббим! Магъа бир кёмек эт! – деп, Ону алдында къапланып ята.
Къайыкъдагъы якъчылары буса: – Сен гертиден де Аллагьны Уланысан, – деп, ювугъуна барып, Исагъа сужда этелер.
– Яшланы ашын алып, итлеге бермек тюз тюгюл, – деп жавап бере Иса.
Халкъ урушуп, оланы тындырмагъа къарай. Амма олар: – Я Раббибиз! Сен бизге бир рагьму эт! Гьей Давутну Наслусу! – деп бирден бир бек къычыралар.
Яман гён аврувлу бир адам, Огъар ювукълашып, тизден туруп: – Я Раббим! Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара.
Оьлтюрмек учун, муну жин бир кёп керенлер отгъа, сувгъа салды. Эгер Сен гьеч бир зат этип бола бусанг, бизге языкъсын, бир кёмек эт хари!
Яшны атасы шоссагьат: – Иман саламан! Мени имансызлыгъымны енгмеге бир кёмек эт! – деп къычырып йибере.