О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Уьйге гирип, анасы Мариям да булан яшны гёрелер. Олар ерге къапланып, Огъар сужда этелер. Сандыкъларын ачып, Огъар савгъат этип алтын да, эки тюрлю арив ийисли зат да берелер.
Амма Иса сёйлемей. Шо заман дин къуллукъчуланы башчысы Огъар: – Герти Аллагьны атын тутуп ант эт. Айт бизге: Аллагьны Уланы, Месигь Сенмисен? – деп сорай.
Юз асгерни башчысы ва ону булан бирче Исагъа къаравул этегенлер ер тербенгенин ва болуп турагъан бары да бу гьарасатны гёрюп, бек къоркъуп: – Гертилей де, О Аллагьны Уланы болгъан, – дейлер.
Бирден олагъа Иса къаршылашып къала! О якъчыларына: – Салам сизге! – дей. Олар да ювугъуна барып, Исаны алдында ерге къапланып, Ону аякъларын къучакълайлар ва Огъар сужда этелер.
Иса сёйлемей токътай ва гьеч жавап бермей. Шо заман дин къуллукъчуланы башчысы Огъар: – Аллагьу Тааланы Уланы ва Месигь Сенмисен? – деп дагъы да сорай.
– Бизин Къанунубуз бар, бизин шо Къанунубузгъа гёре, О оьлмеге герек, неге тюгюл О Оьзюн Аллагьны Уланыман деп гьисап эте, – деп жавап берелер ягьудилер.
Оьзлени ёлун узата туруп, олар бир сув бар ерге гелелер. Къуллукъчу огъар: – Къара чы, мунда сув да бар. Сувгъа чомдуртуп, магъа оьзюмню Аллагьгъа тапшуртмагъа дагъы башгъа не тарыкъ? – деп сорай. [