30 Тек гючлю елни гёргенде, къоркъа. Батмагъа башлагъанда: – Я Раббим! Мени къутгъар! – деп къычырып йибере.
– Гел, – дей Иса. Петер, къайыкъдан чыгъып, Исаны янына бармакъ учун, сувну уьстю булан юрюй.
Иса, шоссагьат къолун узатып, Петерни тутуп, огъар: – Гьей имандан языкъ! Неге шеклик этдинг? – деп сорай.
Юхламагъыз. Болажакъ сынавлардан оьтмек учун дуа этигиз. Юрек хыял этсе де, къаркъараны буса гючю ёкъдур!