26 Кёлню уьстю булан юрюп гелегенин гёргенде, якъчылары адап къалалар. Къоркъмакълыкъдан: – Бу бир сюлдюрдюр, – деп къычырып йиберелер.
онда Ону сюегин тапмагъанлар. Къайтып гелип, О сав деп айтгъан малайиклени оьзлер гёргенин айтгъанлар.
Олар тартынып ва къоркъуп, биз гёреген бу бир ругьдур деп ойлашалар.
Иса оланы Сыйлы Язывланы маънасына тюшюндюре.
Къатынлар къоркъуп, бетлерин эниш бакъдыргъан заманда, олар: – Неге сиз сав адамны оьлюлени арасындан излейсиз?
Олар къызгъа: – Сен гьайгев болгъансандыр, – дейлер. Къуллукъчу къыз оьзю герти айтагъанын ташдыра. Жыйылгъан адамлар буса: – О Петерни малайиги, – дейлер.
Ону гёргенде, оьлген гишидей болуп, мен Ону аякъларына къапландым. Онг къолун мени уьстюме салып, О булай айтды: – Къоркъма! Биринчи, Ахырынчы