21 Шо заман Иса ону атасына: – Бугъар булай болагъаны кёп боламы? – деп сорай. О булай жавап бере: – Гиччи чагъындан берли.
Онда он эки йылны узагъында къаны гетип авруйгъан бир къатын болгъан.
Яшны Исаны янына гелтирелер. Жин Исаны гёргендокъ, яшны аврув тута: о ерге йыгъыла, талашмагъа, авзундан гёбюк гелмеге башлай.
Оьлтюрмек учун, муну жин бир кёп керенлер отгъа, сувгъа салды. Эгер Сен гьеч бир зат этип бола бусанг, бизге языкъсын, бир кёмек эт хари!
Бу къатынны буса муна он сегиз йылны узагъында иблис байлап сакълагъан. Муну, Ибрагьимни наслусундан болгъан къатынны, сонгугюн шо байлавун чечме герекмейми эди дагъы? – деп жавап бере.
Он эки йылдан берли къаны гетип авруйгъан, бары да байлыгъын эмчилеге берген, амма оланы гьеч бириси де оьзюн сав этип болмагъан бир къатын,
Оьтюп барагъанда, Иса тувмадан сокъур бир адамны гёре.
Листрада аякълары тербенмейген бир адам болгъан. О тувмадан сакъат, бир заманда да юрюмеген гиши болгъан.
Онда тувмадан акъсакъ бир адам бола. Ибадатханагъа гелегенлеге тиленсин деп, ону гьар гюн ибадатхананы «Гёзел къапу» деп айтылагъан къапусуну янына гелтирип салып гете болгъанлар.
Сав болгъан шо адамгъа къыркъ йылдан артыкъ бола болгъан.
Онда о Эней деген бир адамны таба. Бу адамны санлары тербенмейген болуп тёшекде ятагъаны сегиз йыл бола болгъан.