39 О ичине гире ва олагъа: – Бу пашманлыкъ, яс негер тарыкъдыр? Къыз оьлмеген, о юхлап тура, – дей.
олагъа: – Мундан чыгъыгъыз! Къыз оьлмеген, юхлап тура! – дей. Олар Исаны мысгъыллап кюлейлер.
Олар синагогну башчысыны уьюне гелелер ва Иса къавгъаны, къычырып йылап яс этеген адамланы гёре.
Олар буса Ону уьстюнден кюлеп къоялар. О бары да адамланы къыргъа чыгъартдыргъан сонг, къызны атасын, анасын ва Оьзю булан болгъан уьч де якъчысын да алып, къыз ятгъан ерге гире.
Павел тюпге тюшдю, огъар къапланып ятды ва ону къучакълап: – Кайгъырмагъыз, бу сав! – деди.
Шо себепден сизин арагъызда кюйсюзлер ва авруйгъанлар кёп, оьлегенлер де аз тюгюл.
Иса бизин учун оьлюп гетген; оьлюлени арасында болсакъ да яда савланы арасында болсакъ да, биз Оьзю булан яшап болсун учун оьлюп гетген.