Иса олагъа булай дей: – Иманыгъыз аз болгъаны саялы. Гертисин сёйлеймен сизге: эгер сизин бир гиччинев урлукъ чакъы иманыгъыз бар буса, сиз бу тавгъа: «Мундан онда йылыш», – деп айтсагъыз, о сизге таби болур эди. Сиз этип болмайгъан бир зат да болмас эди. [
Иса олагъа бу сёзлени сёйлейгенде, янына бир гьаким адам гелип, Огъар: – Буссагьат къызым оьлюп къалды. Гелип, огъар къолунгну бир тийдирсенг, о сав болуп къалажакъ эди! – деп, тизден туруп тилей.