Олар Исаны янына Гьиродну якъчылары да булан оьзлени якъчыларын йиберелер. Олар Исагъа булай дей: – Устаз! Сен туврасын айтагъан адам экенни, Аллагьны ёлунда тюз ва ачыкъ кюйде нечик яшама герекни уьйретегенингни билебиз. Биревден де къоркъмайгъанынгны, биревге де бет хатир этмейгенингни гёребиз.
Ювугъуна барып, олар Исаны уятып: – Устаз! Устаз! Биз батыла турабыз, – дейлер. Уянып, О елни ва сувну гьалекленивюн токътата. Олар да токътап, бир шыплыкъ болуп къала.
Шону учун Иса гьар бир якъдан Оьзюню къардашларына ошамагъа, халкъны гюнагьларындан гечмекде къурбан болмакъ учун, Аллагьгъа къуллукъ этивде рагьмулу ва инамлы баш дин къуллукъчу болмагъа герек эди.