5 Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.
Иса, бурулуп къарап, ону гёрюп: – Къаст этип йибер, къызым! Иманынг сени сав этди, – дей. Шо сагьатдан тутуп къатын сав болуп къала.
Къайсы рагьатдыр айтмагъа: «Сени гюнагьларынгдан гечилди», – демекми, ёгъесе: «Туруп, юрюп йибер», – демекми?
Онда дин алимлерден бир нечеси олтуруп:
Иса огъар: – Къызым, иманынг сени сав этди. Эсен аман бар, аврувунгдан дагъы инжиме, – дей.
Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса аврувгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Иса да огъар: – Къызым, иманынг сени сав этди, эсен аман бар, – дей.
Инсанны гьакъында Огъар гьеч биревню де англатыв бергени тарыкъ болмагъан. Неге тюгюл де, инсанны ичинде не барны О Оьзю биле болгъан.
Сонг о адамгъа ибадатханада къаршылашып, Иса огъар: – Муна, сен сав болдунг. Вёре, дагъы гюнагь иш этме, ёгъесе сагъа дагъы да яманы болур, – дей.
Барнаба Аллагьны Ругьундан ва имандан толгъан яхшы адам болгъан. Антиокиягъа гелгенде, бу адамлагъа Аллагьны рагьмусу берилгенни гёрюп, о сююне, оланы Раббибизге гьакъ юрекден амин болмагъа чакъыра. Бир кёплер Раббибизни якъчылары болалар.
Бу адам Павелни сёйлейгенине тынглай. Бу адамгъа тигилип къарап, Павел муну сав болмакъ учун иманы барны гёре.
Исрайылгъа товба этмеге ва гюнагьларындан гечме имканлыкъ болсун учун, Есибиз ва Къутгъарывчубуз этип, Аллагь, Ону Оьзюню онг ягъында олтуртуп, оьр даражалагъа чыгъарды.
Шо себепден сизин арагъызда кюйсюзлер ва авруйгъанлар кёп, оьлегенлер де аз тюгюл.
Гьали сиз кимден гече бусагъыз, мен де шондан гечемен. Мен гечген затны чы (эгер де гертиден де магъа гечме зат бар буса), бизин Иблисге алдатма къоймасын учун, Месигьни алдында сизин хатиригизден гечдим. Иблисни мурадын буса биз яхшы билебиз.
Неге тюгюл де, сиз этген ишлеригизден таба тюгюл, янгыз Аллагьны рагьмусу булан иманыгъыздан таба къутгъарылдыгъыз. О Аллагьны савгъатыдыр.
Бир биригизге сабурлу болугъуз. Эгер де биревню биревге хатири къалгъан буса, гечигиз. Раббибиз сизден гечгенде йимик, сиз де гечигиз.
Иман булан этилеген дуа аврувгъа савлукъ къайтарыр, неге тюгюл де ону Раббибиз сав этер. О адам гюнагь иш этген буса, ону гюнагьлары гечилер.