28 Шогъар гёре Мен, Инсанны Уланы, сонгугюнню де уьстюндеги гьакимимендир, – дей Иса олагъа.
Неге тюгюл де, Мен, Инсанны Уланы, сонгугюнню де уьстюндеги гьакиммендир.
– Инсан сонгугюн учун тюгюл, сонгугюн инсан учун яратылгъан.
Иса башгъа бир сонгугюн синагоггъа геле. Онда къолу къуругъан бир адам болгъан.
Олагъа буса: – Сонгугюн яхшылыкъ этме герекми яда яманлыкъ этме герекми? Жанын къутгъарма герекми яда оьлтюрме герекми? – деп сорай. Амма олар гьеч сёйлемей токътайлар.
Сонг: – Мен, Инсанны Уланы, сонгугюнню де уьстюндеги гьакимимендир, – дей.
Амма Иса олагъа: – Мени Атам даим ишлей, Мен де ишлеймен, – деп жавап бере.
Иса балчыкъ сюртюп ону гёзлерин гёреген этген гюн сонгугюн болгъан.
Фарисейлени бирлери: – Бу Адам Аллагьдан йиберилип гелмеге кюй ёкъ. О сонгугюнню адатын юрютмей, – дейлер. – Аллагь йиберип гелген адам тюгюл буса, булай аламатланы нечик этме бола дагъы? – дейлер башгъалары. Шону уьстюнден оланы арасында эришивлюк де бола.
Аллагь буланы барын да Месигьге таби этди, Ону бары да затгъа, Огъар иман салгъанланы барысына да Баш этип салды.
Раббибизни гюнюнде Аллагьны Ругьуну гьайран къудратын сездим. Шо гьалымда артымдан таба сюрден чыгъагъанда йимик гючлю бир тавуш эшитдим.