52 – Бар, иманынг сени къутгъарды, – дей Иса огъар. О шоссагьат гёреген болуп къала ва ёл булан Исаны артындан бара.
Сокъурлар гёз ачалар, акъсакълар юрюйлер, яман гён аврувлулар сав болалар, сангыравлар эшителер, оьлюлер тирилелер ва пакъырлагъа Сююнч Хабар билдириле.
Сонг Исаны янына сокъур ва тилсиз жинли адамны алып гелелер. Иса ону сав эте. Шо адам гёрмеге ва сёйлемеге башлай.
Шо заман Иса огъар: – Гьей къатын! Сени иманынг уллу. Сагъа сен сюеген кюйде болсун дагъы, – деп жавап бере. Шоссагьатына ону къызы сав болуп къала.
Ибадатханада Исаны янына сокъурлар ва акъсакълар гелелер. Иса оланы сав эте.
Иса, къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Иса, бурулуп къарап, ону гёрюп: – Къаст этип йибер, къызым! Иманынг сени сав этди, – дей. Шо сагьатдан тутуп къатын сав болуп къала.
О да къатынгъа ювукъ барып, къолундан тутуп тургъуза, ону иссилиги тайып къала. Сонг къатын да туруп, олагъа тепси къура.
Иса огъар: – Къызым, иманынг сени сав этди. Эсен аман бар, аврувунгдан дагъы инжиме, – дей.
Сонг Иса къолларын дагъы да ону гёзлерине сала. Бу адам гёзлерин ачып къарай. Ону гёзлери ачыла ва дагъы да къайтып яхшы гёреген бола.
Амма Иса къатынгъа: – Иманынг сени къутгъарды, сен буса гьали парахатынга уьюнге гет, – дей.
ва олагъа: – Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, шо Мени йибергенни де къабул этер, неге тюгюл сизден ким барындан да гиччи буса, шо барындан да уллу болажакъ, – дей.
Ким буса да бирев тувмадан сокъур бир адамны гёреген этген деп бир заманда да эшитилмеген.
– Мен бу дюньягъа гёрмейгенлер гёрсюн, гёрегенлер гёрмейген болсун деп дуван этмеге гелгенмен, – дей Иса.