50 Бартимай уьстюндеги абасын чечип ата ва туруп Исаны янына геле.
Бир керен Галилея кёлню ягъасындан оьтюп барагъанда, Иса эки агъа инини – Петер деп де айтылагъан Симонну ва ону иниси Андрейни кёлге тор ташлай туруп гёре. Олар балыкъчылар болгъанлар.
Иса токътап: – Ону чакъырыгъыз, – дей. Олар сокъурну чакъырып, огъар: – Тез бол, тур! О сени чакъыра, – дейлер.
Иса огъар: – Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Устаз! Мен гёрмеге сюемен, – дей сокъур.
Айланабызны кёп къадарда шо шагьатлар къуршагъан. Шо саялы бизге пуршав этеген бары да затгъа арт берейик, бизин есир этип къоягъан гюнагьдан чыгъып къутулайыкъ ва белгиленген ёлгъа чыдамлы кюйде тюшейик.