Иса олтуруп, он эки де якъчысын янына чакъыра. Иса олагъа: – Ким биринчи болмагъа сюе буса, о барыны да ахырынчысы, барына да къуллукъчу болсун, – дей.
ва олагъа: – Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, шо Мени йибергенни де къабул этер, неге тюгюл сизден ким барындан да гиччи буса, шо барындан да уллу болажакъ, – дей.
– Мен бу дюньядагъы пачалар йимик тюгюлмен. Эгер олар йимик болгъан эдим буса, якъчыларым Мен ягьудилени къолуна тюшмесин деп ябушар эдилер. Тюгюл, Мен мундагъы пачалар йимик тюгюлмен, – дей Иса.
Бу дюньяны яшавлукъ къайдаларына къыйышма къарамагъыз. Гьакъылыгъызны янгырта туруп, Аллагь сизин алышдырсын. Шо заман сиз Аллагь сизден не сюегенни ва Огъар не зат яхшы, тизив ва тарыкъ экенни билме болажакъсыз.