37 Ону табып: – Барысы да Сени излейлер, – дейлер.
Симон ва ону булан бирге болгъанлар Исаны арты булан алгъасайлар.
Иса олагъа: – Башгъа ерлеге, ювукъдагъы юртлагъа барайыкъ. Онда да Мен Сююнч Хабарны билдирме герекмен. Мен шону учун гелгенмен, – дей.
Бютюн Ягьудея топурагъындан ва Ерусалимден адамлар ону янына гелип, гюнагьларына мюкюр болалар. Ягьия да оланы, Ёрдан оьзенде сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшура.
Эгер Ону булай къойсакъ, бютюн халкъ Огъар иман салажакъ. Шо заман румлулар гелип, бизин ибадатханабызны бузажакъ ва халкъыбызны дагъытажакъ, – деп сёйлейлер.
Фарисейлер буса: – Гёремисиз, къолугъуздан бир зат да гелмей. Къарагъанда, сав дюнья Ону арты булан барагъанда йимик, – деп бир бирине сёйлейлер.
Ягьияны янына гелип, олар: – Устаз, Ёрданны бириси ягъында сени булан болгъан ва Оьзюню гьакъында сен айтгъан Адам гьали, сувгъа чомуп, адамланы Аллагьгъа тапшуруп тура. Бары халкъ да Ону янына бара! – дейлер.