5 – Чачывчу урлукъ чачмагъа чыкъгъан болгъан. Чачагъанда, урлукъланы бирлери ёл ягъагъа тюшюп, аякъ тюпде тапталып къала. Къушлар гелип оланы чёплеп ашайлар.
Иса олагъа булай жавап бере: – Яхшы урлукъну чачгъан Инсанны Уланыдыр.
– Сиз дюньяны тузусуздур. Амма туз тузлу татывун тас этсе, огъар тузлу татывну не булан бермеге болур? О бир затгъа да ярамайгъан болур. Ону инсанланы аякъ тюбюне ташлар!
Бир биревлер ёл ягъагъа чачылгъан урлукълагъа ошайлар. Олар каламны эшите, амма шоссагьат иблис гелип, оланы юреклерине чачылгъан каламны чыгъарып ала.
Кёп халкъ жыйылып, бары да шагьарлардан Исаны янына адамлар гелген заманда, О олагъа масал айтмагъа башлай:
Бирлери ташкъатыш ерге тюшюп, чыкъгъан сонг, къуруп къала, неге тюгюл онда дымлыкъ ёкъ.
Тюз ёлну тас этмес учун, биз эшитгенлерибизге кёп тергев берип къарамагъа герекбиз.