Иса шагьарны къапуларына ювукълашгъан заманда, онда бир тул къатынны биргине бир уланыны сюегин алып чыгъып геле болгъан. Шагьардан бу къатын булан кёп халкъ геле болгъан.
Иса: – Магъа ким тийди? – деп сорай. Гьариси оьзю тиймегенни айта. Шо заман Петер: – Устаз, сени айланангда кёп халкъ бар ва бары да якълардан ябурулуп геле, – дей.
Дюньягъа гюнагь бир гишиден таба гелди, гюнагь булан бирче буса оьлюм де гелди. Оьлюм де бары да инсанлар учун ортакъ болду, неге тюгюл бары да инсанлар гюнагь этдилер.