12 Иса шагьарны къапуларына ювукълашгъан заманда, онда бир тул къатынны биргине бир уланыны сюегин алып чыгъып геле болгъан. Шагьардан бу къатын булан кёп халкъ геле болгъан.
Шондан сонг, узакъ къалмай, Иса Наин деген бир шагьаргъа гете. Иса булан бирге Ону якъчылары ва кёп халкъ да бола.
Къатынны гёрюп, Раббини огъар языгъы чыгъа. Къатынгъа О: – Йылама, – дей.
Неге тюгюл де, ону он эки йыллыкъ бир къызы бек авруп оьле тура болгъан. Иса онда бара. Халкъ Огъар ябурула ва айланасын къуршап ала.
Барысы да къызгъа тююнюп яс этип йылайлар. Амма О: – Йыламагъыз, о оьлмеген, юхлап тура, – дей.
Эркъардашы оьлгени саялы, гёнгюн алмакъ учун, ягьудилени бир кёплери Мартаны ва Мариямны янына гелелер.
Петер олар булан бара. Гелгенде, ону оьрдеги уьйге алып баралар. Бары да тул къатынлар, Петерни къуршап алып, Табита оьзлер булан турагъанда тикген гёлеклени ва опуракъланы огъар гёрсетип йылайлар.
Къолун узатып, Петер ону эретургъуза. Сонг Аллагьны халкъын ва тул къатынланы ичине чакъырып, олагъа Табитаны сав экенин гёрсете.
Эгер де сен тарчыкълыкъдагъы етимлени ва тул къатынланы гьайын эте бусанг, эгер де оьзюнгню бу дюньяны насына батмагъан гьалда сакълай бусанг, шо заман сени динлилигинг Атабыз Аллагьны алдында тазадыр ва дамгъаланмагъандыр.