9 Тутулгъан шолай кёп балыкъны гёрген Симон ва ону булангъы бары да адамлар,
Олар о даражада бек къоркъгъан чы, гьатта о не айтгъанын да билмей.
Къойчулар айтгъанны эшитгенлер барысы да шогъар тамашалыкъ эте.
О англатагъан затлагъа барысы да гьайранлыкъ этелер. Неге тюгюл де, Иса Аллагь берген гьакимлиги булангъы бир адам йимик уьйрете болгъан.
Барысы да гьайран болуп: – Бу не демекдир? О жинлеге гючю булан буйрукъ эте, олар да чыгъып тая, – деп бир бири булан сёйлейлер.
ону ёлдашлары болгъан Зеведейни уланлары Якъуб ва Югьан бек къоркъалар. Иса Симонгъа: – Къоркъма! Бугюнден сонг балыкъны орнуна сен инсанлар тутажакъсан, – дей.
Шону гёрюп, Петер деп де айтылагъан Симон: – Я Раббим, менден ари тай, неге тюгюл мен бир гюнагьлы адамман, – дей ва Исаны тизлерине къаплана.