О заман Ибрагьим огъар: «Эгер агъа инилеринг Мусагъа ва пайхаммарлагъа тынгламай буса, оланы бирев де, гьатта оьлюлерден бири тирилсе де, инандырып болмаслар», – деп жавап бере.
Буса бир бирибизни айыпламайыкъ. Иман къардашыбызгъа чаптакъ салагъандай яда ону гюнагь ёлуна тюшмеклигине себеп болагъандай бир зат да этмесни къастын этсек яхшы.
Шолай болгъанда, эгер мен ашайгъан зат иман къардашымны гюнагь иш этмеклигине себеп бола буса, иман къардашымны гюнагьлы этмес учун, дагъы бир заманда да мен эт ашамасман.
Буса да Мени сагъа къаршы айтмагъа бир нече затым бар: сизин арагъызда Балам уьйретеген ёлну юрютеген адамлар бар. О оьз заманында Балакъгъа Исрайылны халкъын гюнагь ишлер этдирмеге уьйретген. Балам оланы ялгъан аллагьлагъа деп союлгъан къурбан этни ашамагъа ва зиналыкъны ёлунда юрюмеге уьйретген.
Буса да Мени сагъа къаршы айтмагъа бир затым бар: сен Изабел деген аты булангъы, оьзю пайхаммарман деп айтагъан къатынгишиге чыдап турасан. Бу къатын, Мени къуллукъчуларымны зиналыкъны ёлунда юрюме, ялгъан аллагьлагъа деп союлгъан къурбан этни ашама уьйретип, оланы адашдырып тура.