6 Иса олагъа булай бир масал айта: – Биревню юзюм бавунда орнатылгъан бир инжир тереги болгъан. О гелип, ондан емиш излей, тек тапмай.
Тюгюл деп айтаман Мен сизге. Амма товба этмесегиз, барыгъыз да олар йимик дагъытылып къалажакъсыз! – дей.
Аллагь балтаны тереклеге тюзлеп тура. Яхшы емиш бермейген гьар бир терек гесилип, отгъа ташланар.
Мени сиз сайламадыгъыз, сизин Мен сайладым. Барып емиш гелтиригиз деп, сизге иш де тапшурдум. Мен сюеген зат – шо емишлер узакъ сакъланагъан емишлер болмакъдыр. Шо заман Атам, Мени атымдан не зат тилесегиз де, сизге бары да затны бережек.
Амма бизин яшавубузда Аллагьны Ругьуну емиши будур: сююв, къуванчлыкъ, парахатлыкъ, сабурлукъ, рагьму, чомартлыкъ, аминлик,
Мен савгъатлар сююп айланагъаным тюгюл. Инг башлап мен сизге хайыр болгъанны сююп айланаман.