12 Иса ону гёргенде, чакъырып, огъар: – Гьей къатын, сен гьали аврувунгдан сав болажакъсан, – дей.
Иса, синагогларда Аллагьны каламын англата туруп, Аллагьны гьакимлигини гьакъындагъы бу Сююнч Хабарны билдире туруп, адамланы гьар тюрлю аврувларын ва сыркъавларын сав эте туруп, бютюн Галилеядан айлана.
Ахшам болгъанда, Исаны янына бир хыйлы жинли гишилени гелтирелер. О сёз булан жинлени къувалай ва бары да авруйгъанланы сав эте.
Онда он сегиз йылны узагъында ичинде зайыплыкъны жини булангъы бир къатын болгъан. Ону бели бюкленип къалгъан ва язылып болмай болгъан.
Иса къатынны уьстюне къолларын сала. О шоссагьат язылып, Аллагьгъа макътавлар этмеге башлай.
Бу къатынны буса муна он сегиз йылны узагъында иблис байлап сакълагъан. Муну, Ибрагьимни наслусундан болгъан къатынны, сонгугюн шо байлавун чечме герекмейми эди дагъы? – деп жавап бере.