13 Малайик буса огъар булай дей: – Къоркъма, Закария! Сени дуанг къабул этилди. Къатынынг Элизабет сагъа бир улан табажакъ, огъар да Ягьия деп ат къояжакъсан.
О Улан табажакъ, Огъар да сен Иса деп ат къоярсан. Неге тюгюл де, О Оьз халкъын гюнагьдан къутгъаражакъ.
О буса шоссагьат олагъа булай дей: – Гьалекленмегиз! Менмен! Къоркъмагъыз!
Малайик къатынлагъа булай дей: – Къоркъмагъыз! Сиз хачгъа илинген Исаны излейгенигизни билемен.
О улан олагъа: – Къоркъмагъыз! Сиз хачгъа илинген назаретли Исаны излейсиздир. О тирилди. О мунда тюгюл. Муна О салынгъан ер.
О сагъа уллу сююнч ва шатлыкъ гелтирежек ва ону тувмакълыгъына кёплер сююнежеклер.
Малайик огъар булай дей: – Къоркъма, Мариям! Аллагь сагъа рагьмулу болду.
Арадан сегиз гюн оьтюп, яшны сюннетлемеге заман болгъанда, ананы къарнында амалгъа гелгинчеге де малайик айтгъанда йимик, Огъар Иса деп ат къоялар.
О: «Корнилий! Аллагь сени дуангны эшитди ва берген садагъаларынгны къабул этди.