Раббибизни къолу сагъа къаршы гётерилген. Сен бир нечакъы заман гюнню ярыгъын гёрмейген болуп, сокъур болажакъсан. Шоссагьат ону туман ва къарангылыкъ къуршап ала. О дёрт де янына харманып, оьзюню къолун тутуп юрюмеге гиши къаршы болмасмы экен деп айлана.
Шоссагьат ону гёзлеринден бир пердев йимик зат тайгъандай болуп, о янгыдан гёреген болуп къала. О да туруп, сувгъа чомдуртуп, оьзюн Аллагьгъа тапшурта.