41 Къолун узатып, Петер ону эретургъуза. Сонг Аллагьны халкъын ва тул къатынланы ичине чакъырып, олагъа Табитаны сав экенин гёрсете.
О да къатынгъа ювукъ барып, къолундан тутуп тургъуза, ону иссилиги тайып къала. Сонг къатын да туруп, олагъа тепси къура.
Иса шагьарны къапуларына ювукълашгъан заманда, онда бир тул къатынны биргине бир уланыны сюегин алып чыгъып геле болгъан. Шагьардан бу къатын булан кёп халкъ геле болгъан.
Оьлю туруп олтура ва сёйлемеге башлай. Иса ону анасына тапшура.
Жагьил уланны сав кююнде уьюне гелтирдилер. Шогъар бары да сююндюлер.
Сонг Петер ону онг къолун тутуп гётере. Бирден ону аякъларына ва тобукъларына гюч геле.
Исаны якъчыларыны санаву артып тура. Оланы арасындан гелгинчи ягьудилер ерли ягьудилени уьстюнден арз этмеге башлайлар. Неге тюгюл де, оланы тул къатынлары гьар гюн пайланып берилеген ашарлыкъдан магьрюм этиле болгъан.
– Раббим, мен бу адамны гьакъында кёп эшитгенмен. Ерусалимде Сени халкъынга о этген зулмуланы да эшитгенмен.
Бары да ерлеге барып айлана туруп, Петер Лидда деген юртда яшайгъан Аллагьны халкъыны янына да бара.
Гертилей де тарчыкъ гьалгъа тюшген тул къатынланы абурлап гьайын эт.
Оьзюню гьайын этме биревю де ёкъ янгыз къалгъан герти тул къатын буса янгыз Аллагьгъа умут эте, гечеси гюню булан дуа да эте туруп, Ондан кёмек тилей.