Ону шагьардан тышгъа чыгъарып, таш урушгъа тута. Шагьатлыкъ этгенлер буса, уьстюндеги опуракъларын чечип, Савул деген бир жагьил адамны алдына салалар.
О сёйлейгенни эшитгенлер барысы да, гьайранлыкъ этип: – Ерусалимде Исагъа сужда этегенлени ёкъ этмеге айланагъан бу адам тюгюлмю эди? Мунда да о шолайланы тутуп, байлап, баш дин къуллукъчулагъа бермек учун гелмегенми? – деп сёйлейлер.
Алда мен капирлик этдим, гьызарлап юрюдюм, хатирлер къалдырдым. Амма Аллагь магъа рагьму этди, неге тюгюл де мен шо затланы англавсузлугъумдан ва иманым ёкълугъумдан эте эдим.