57 Олар къулакъларын тыгъып, гючлю кюйде къычыра туруп, барысы да бирче ону уьстюне чаба.
Бу адамны ягьудилер тутуп оьлтюрмеге айлангъан эдилер. Амма о румлу ватандаш экенни билгенде, мен асгерлер булан гелип етишип, ону къутгъардым.
Бу сёзлени эшитгенде, оланы къазапланып, ачувундан тишлери къыжырай.
О: – Муна мен ачылгъан кёклени ва Аллагьны онг ягъында токътагъан Инсанны Уланын гёремен, – дей.
Ону шагьардан тышгъа чыгъарып, таш урушгъа тута. Шагьатлыкъ этгенлер буса, уьстюндеги опуракъларын чечип, Савул деген бир жагьил адамны алдына салалар.