4 Петер ва Югьан огъар тигилип къарай. – Бизге бакъ, – дей Петер.
Китапны ябып ва синагогну къуллукъчусуна къайтарып берип, Иса олтура. Синагогдагъыланы барысыны да гёзлери Огъар тикленип тура.
– Иман сала бусанг, Аллагьны макътавлугъун гёрежексен деп Мен сагъа айтмадыммы? – дей Иса огъар.
О адамны гёрюп, о кёп заман ятагъанны билгенде, Иса огъар: – Сав болма сюемисен? – деп сорай.
Бек къоркъма да къоркъуп, огъар багъып гёзлерин гётерип, Корнилий: – Не бар, я бийим? – деп сорай. Малайик огъар булай дей: – Аллагь сени дуаларынгны эшитди ва берген садагъаларынгны къабул этди.
Ону уьстюне къарагъанда, гьар тюрлю гьайванланы, къыр жанланы, йыланланы ва къушланы гёрдюм.
Бир керен Петер булан Югьан дуаны вакътисинде, гюндюз сагьат уьчде ибадатханагъа баралар.
Бу адам Петерни ва Югьанны янындан таймай юрюй. Тамашалыкъ этген халкъ шо заман оланы янына – Сулайманны Гётермеси деп айтылагъан ерге жыйыла.
Шону гёргенде, Петер халкъгъа булай дей: – Гьей Исрайылны халкълары, негер тамашалыкъ этесиз? Бизге оьзюбюзню къудратыбыз яда муъминлигибиз булан ону юрюйген этгенде йимик неге къарайсыз?
Петерни ва Югьанны ибадатханагъа гирегенин гёрюп, бу адам олардан да садагъа тилемеге башлай.
Бу адам, Петерден ва Югьандан бир зат алмагъа умутлап, олагъа тикленип къарай.